Το δικαίωμα υπαναχώρησης



Το δικαίωμα της υπαναχώρησης επιτρέπει στον καταναλωτή να καταγγείλει μια σύμβαση μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα ,αφού έχει παραλάβει το προϊόν ή έχει ολοκληρώσει τη σύμβαση, για υπηρεσίες. Εφαρμόζεται σε συμβάσεις :

  • Εξ αποστάσεως, όπου ο έμπορος και ο καταναλωτής δε βρίσκονται στον ίδιο τόπο ,τη στιγμή ολοκλήρωσης της σύμβασης. Ο καταναλωτής δεν έχει την ευκαιρία να εξετάσει το αγαθό πριν την παραλαβή του.Εκτός εμπορικού καταστήματος, όπου ο έμπορος ολοκληρώνει τη σύμβαση με τον καταναλωτή εκτός του καταστήματος του. Για παράδειγμα : στο σπίτι του καταναλωτή ,στην εργασία του καταναλωτή, σε εκθέσεις.
  • Ο καταναλωτής διαθέτει μία περίοδο 14 ημερών για να ξανασκεφτεί την απόφαση του, αν θα διατηρήσει τη σύμβαση που ολοκληρώθηκε εξ αποστάσεως ή εκτός εμπορικού καταστήματος:
  • Δεν υποχρεούται να δικαιολογήσει την απόφαση του.Δεν υποχρεούται να πληρώσει τίποτα στον έμπορο ως αποζημίωση.
  • Οι 14 ημέρες αρχίζουν από την στιγμή που ο καταναλωτής αποκτά φυσική εξουσία των προϊόντων ή ολοκληρώνει μια σύμβαση για αγορά υπηρεσιών. Η περίοδος υπαναχώρησης είναι 14 ημερολογιακές ημέρες σε όλα τα κράτη-μέλη.Ο έμπορος έχει την υποχρέωση να ενημερώνει τον καταναλωτή για το δικαίωμα υπαναχώρησης:
  • Πριν την ολοκλήρωση της σύμβασης.Με υπόδειγμα εντύπου υπαναχώρησης που συμπεριλαμβάνει : Την ημερομηνία, το όνομα και τη διεύθυνση του εμπόρου καθώς και τους όρους ,το χρονικό όριο και τη διαδικασία.
  • Εάν δεν ενημερωθούν οι καταναλωτές για το δικαίωμα υπαναχώρησης, το χρονικό διάστημα κατά το οποίο μπορούν να καταγγείλουν την σύμβαση τους είναι 12 μήνες επιπλέον.
    Το δικαίωμα υπαναχώρησης είναι εγγυημένο από τη νομοθεσία. Δε μπορεί να περιοριστεί ούτε να μην εφαρμοστεί. Κάθε περιορισμός ή εξαίρεση από το δικαίωμα της υπαναχώρησης αποτελεί παραβίαση της νομοθεσίας για τους καταχρηστικούς συμβατικούς όρους και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Υπάρχουν, βέβαια, κάποιες εξαιρέσεις που προβλέπονται στο νόμο 2251/1994.Οι καταναλωτές επιλέγουν με ποιο τρόπο θα ενημερώσουν τον πωλητή για την απόφαση τους να υπαναχωρήσουν από τη σύμβαση: email, επιστολή κ.τ.λ. Δεν υποχρεούνται να χρησιμοποιήσουν το υπόδειγμα εντύπου υπαναχώρησης. Σε περίπτωση διαφωνίας, αν καταναλωτής πρέπει να αποδείξει ότι υπαναχώρησε από τη σύμβαση εντός της προθεσμίας. Ο καταναλωτής δεν είναι υποχρεωμένος να δικαιολογήσει την υπαναχώρηση του, ούτε πληρώνει κάποιο κόστος.Εάν ο καταναλωτής χρησιμοποίησε τα προϊόντα, πρέπει να αποζημιώσει τον έμπορο για την απολεσθείσα αξία των αγαθών λόγω της χρήσης. Σε αυτήν την περίπτωση ο έμπορος πρέπει να αποδείξει την αξία που απωλέσθηκε.Ο καταναλωτής πληρώνει το κόστος της επιστροφής των αγαθών ,εκτός και αν είχε συμφωνηθεί διαφορετικά ή εάν ο έμπορος δεν τον είχε πληροφορήσει εκ των προτέρων. Ο έμπορος πρέπει να επιστρέψει όλα τα χρήματα που εισέπραξε μέσα σε 14 ημέρες. Η έναρξη της 14ήμερης προθεσμίας γίνεται τη στιγμή που ο έμπορος ενημερώνεται για την απόφαση του καταναλωτή να υπαναχωρήσει. Η επιστροφή των χρημάτων μπορεί να καθυστερήσει εφόσον το προϊόν δεν έχει επιστραφεί από τον καταναλωτή ή μέχρι ο καταναλωτής να στείλει αποδείξεις ότι έχει επιστρέψει τα αγαθά.Όλες οι συνδεδεμένες συμβάσεις με την κύρια σύμβαση πχ μια σύμβαση καταναλωτικής πίστης, παύουν να ισχύουν. Ο έμπορος είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει τον πιστωτή (πχ τράπεζα) φυσικά εφόσον γνωρίζει την ύπαρξη της σύμβασης καταναλωτικής πίστης. Σε περίπτωση που δε το κάνει, ευθύνεται για όλες τις ζημίες του καταναλωτή που θα προκύψουν από τη μη ενημέρωση του πιστωτή. Η παράλειψη αυτής της ενημέρωσης αποτελεί μορφή αθέμιτης εμπορικής πρακτικής.

    πηγή:https://www.kepka.org/

    Leave a Reply

    Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *